سولنجان

سولنجان یکی از گیاهان دارویی ارزشمند در طب سنتی ایران است که با نام علمی Pleurospermum angelicoides شناخته می‌شود. این گیاه که از خانواده چتریان است، به دلیل خواص درمانی بی‌نظیر خود از دیرباز در درمان بیماری‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.

طبیعت و مزاج

از دیدگاه حکمای طب سنتی، سولنجان دارای طبیعتی گرم و خشک در درجه دوم است. این محصول به دلیل خاصیت تحلیل‌برندگی و تقویت‌کنندگی، در درمان بیماری‌های سرد و تر بسیار مؤثر است.

ترکیبات شیمیایی

سولنجان حاوی ترکیبات ارزشمندی است از جمله:

• اسانس‌های روغنی
• رزین‌ها
• فلاونوئیدها
• تانن‌ها
• ساپونین‌ها
• مواد معدنی مختلف

خواص درمانی

این محصول دارای خواص درمانی متعددی است که شامل:

• تقویت‌کننده قوای جنسی
• درمان دردهای مفصلی و عضلانی
• بهبود عملکرد دستگاه گوارش
• تقویت‌کننده معده
• ضد نفخ و باد شکن
• مقوی اعصاب

کاربردهای درمانی

در طب سنتی، این محصول برای درمان موارد زیر کاربرد دارد:

• درمان ضعف عمومی بدن
• تسکین دردهای روماتیسمی
• بهبود هضم غذا
• درمان سردرد و میگرن
• تقویت حافظه
• درمان سوء هاضمه

روش‌های مصرف

برای بهره‌مندی از خواص این محصول، روش‌های مختلفی وجود دارد:

• دم‌کرده
• جوشانده
• پودر همراه با عسل
• روغن موضعی

موارد احتیاط

در مصرف این محصول باید به نکات زیر توجه داشت:

• منع مصرف در دوران بارداری و شیردهی
• احتیاط در بیماران قلبی
• عدم مصرف در افراد با فشار خون بالا
• رعایت مقدار مصرف توصیه شده

نحوه نگهداری

برای حفظ خواص دارویی:

• نگهداری در ظروف شیشه‌ای دربسته
• دور از نور مستقیم خورشید
• در محیط خشک و خنک
• دور از رطوبت و حرارت

منابع مورد استفاده

• قانون در طب، ابن سینا (370-428 ه.ق)
• الحاوی، محمد بن زکریای رازی (251-313 ه.ق)
• مخزن‌الادویه، عقیلی خراسانی (12 ه.ق)
• تحفه حکیم مؤمن، محمد مؤمن تنکابنی (11 ه.ق)
• ذخیره خوارزمشاهی، جرجانی (531-548 ه.ق)
• Journal of Ethnopharmacology (2023)
• Iranian Journal of Pharmaceutical Research (2022)
• فصلنامه گیاهان دارویی ایران (1402)
• مجله طب سنتی اسلام و ایران (1401)