جدوار

جدوار یکی از گیاهان دارویی ارزشمند در طب سنتی ایران است که از خانواده زنجبیل می‌باشد. این گیاه که با نام علمی Curcuma zedoaria شناخته می‌شود، به دلیل خواص درمانی متعدد و منحصر به فرد خود، جایگاه ویژه‌ای در درمان بیماری‌های مختلف دارد. جدوار با طبیعت گرم و خشک خود، از دیرباز در درمان بسیاری از بیماری‌ها مورد استفاده قرار گرفته است.

ترکیبات شیمیایی و مواد موثره

این محصول دارای ترکیبات ارزشمندی است که شامل:

• روغن‌های فرار و اسانس‌های معطر
• کورکومینوئیدها
• ترپنوئیدها
• فلاونوئیدها
• سزکوئی‌ترپن‌ها

خواص درمانی در طب سنتی

جدوار در طب سنتی ایران دارای خواص متعددی است از جمله:

• تقویت‌کننده قلب و معده
• ضد سموم و پادزهر قوی
• درمان‌کننده دردهای مفصلی
• تقویت‌کننده نیروی جنسی
• بهبوددهنده اختلالات گوارشی

کاربردهای درمانی

این محصول در درمان موارد زیر کاربرد دارد:

• درمان نفخ و سوء هاضمه
• تسکین دردهای عضلانی
• درمان سرماخوردگی و تب
• بهبود گردش خون
• تقویت حافظه و قوای ذهنی

روش مصرف

برای بهره‌مندی از خواص این محصول، روش‌های مختلفی وجود دارد:

• دم کرده به صورت چای
• پودر همراه با عسل
• جوشانده
• مصرف موضعی

نکات احتیاطی

در مصرف این محصول باید به موارد زیر توجه داشت:

• منع مصرف در دوران بارداری و شیردهی
• احتیاط در مصرف همزمان با داروهای خون‌رقیق‌کننده
• رعایت دوز مصرفی مناسب
• مشورت با متخصص طب سنتی قبل از مصرف

روش نگهداری

برای حفظ خواص این گیاه دارویی:

• در ظروف شیشه‌ای تیره رنگ نگهداری شود
• دور از نور مستقیم خورشید
• در محیط خشک و خنک
• دور از رطوبت و حرارت

منابع علمی

• قانون در طب، ابوعلی سینا (370-428 ه.ق)
• مخزن‌الادویه، محمد حسین عقیلی خراسانی (12 ه.ق)
• تحفة المؤمنین، محمد مؤمن حسینی (11 ه.ق)
• الحاوی، محمد بن زکریای رازی (251-313 ه.ق)
• Journal of Ethnopharmacology (2023): “Curcuma zedoaria: Traditional Uses and Pharmacological Activities”
• Iranian Journal of Medical Sciences (2022): “Medicinal Properties of Zedoary in Persian Medicine”
• فصلنامه گیاهان دارویی ایران (1402): “مروری بر خواص درمانی جدوار”
• دائرة المعارف طب سنتی، گروه پژوهشی طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران (1400)